→ Profilaktyka zaburzeń artykulacyjnych, oddechowych i zgryzowych.

→ Diagnoza neurologopedyczna zawierająca ocenę:

– funkcji pokarmowych i oddechowych u małego dziecka, będących podstawą prawidłowego rozwoju artykulacji,

– anatomiczną i funkcjonalną narządów mowy,

– stanu rozwoju mowy, jej rozumienia i nadawania,

– artykulacji, czyli wymowy poszczególnych głosek.

W skład diagnozy wchodzi także wywiad i analiza dostarczonej dokumentacji medycznej.

→Terapia neurologopedyczna:

# Terapia wad artykulacyjnych (seplenienie, rotacyzm, lambdacyzm, mowa bezdźwięczna i inne).

# Terapia zaburzeń komunikacji:

– wynikających z zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, którego następstwami są opóźniony rozwój mowy, alalie, dysfazje,

– warunkowanych współwystępowaniem zespołów wad wrodzonych,

– ze spektrum autyzmu,

– wynikających z niepłynności mówienia o różnym podłożu,

– dzieci z mutyzmem wybiórczym.

→ Metody, techniki, terapie wspomagające terapię neurologopedyczną, m.in.:

– terapia miofunkcjonalna,

– Elastyczny Terapeutyczny Taping w logopedii,

– elementy metody verbotonalnej,

– logorytmika,

– elementy metody krakowskiej,

– wczesna nauka czytania dedykowana głownie dzieciom, u których występuje opóźniony rozwój mowy o różnej etiologii